Καλλικράτης . Σχόλιο: Λευτέρης Αναστασίου .

Πόσο «Αυτο-διοίκηση»; - Συνενώσεις - Διαιρέσεις - Αθροίσματα .

Συντάχθηκε απο τον Λευτέρης Αναστασίου .

«Η Αυτοδιοίκηση – κοινοτικοί θεσμοί – είναι για την ελευθερία ότι είναι τα Σχολεία για την Επιστήμη. Την κατεβάζουν στο Λαό, τη γεύεται και συνηθίζει – ενίοτε – να την υπηρετεί. Χωρίς κοινοτικούς θεσμούς ένα Έθνος μπορεί να δώσει μια ελεύθερη Κυβέρνηση, αλλά αυτή δεν θα είναι διαπερασμένη από το Πνεύμα της Λευτεριάς.» Tocgeville Συζητήσεις- Θέματα. (σελ. 19) Ο «Καλλικράτης» της Κυβέρνησης που καμία σχέση δεν έχει με τον Καλλικράτη της Αρχαίας Αθήνας, μια και ο πρώτος δεν ήλθε για να εγγυηθεί με τα «μακρά του τείχη» την ασφάλεια και την ανεξαρτησία από το Κράτος της διαφθοράς, οδεύει το δρόμο της… απωλείας! Οι πρωτόγνωρες διαδικασίες που επικράτησαν πρώτα για τη συγκρότηση του Δήμων και δεύτερον για την ανάδειξη των υποψηφίων – δόγμα και ντιρεκτίβα Ραγκούση – δεν αποτελούν ευάγωγη αφορμή για πολιτική ανακούφιση και αισιοδοξία. Όσο για το «αυτονόητο» του πρώτου πυλώνα της Δημοκρατίας: την (Αυτό)διοίκηση Δήμων και Περιφερειών, αυτό στραπατσαρίστηκε από την τακτική των Κομμάτων… εξουσίας και… αυταρχίας όπως του Θεσσαλού κ. Παπατόλια, ο οποίος διαθέτει και τις γνώσεις, και το κύρος και την ιδεολογικοπολιτική βούληση για να πωτοκαθιερώσει αυτόν τον πράγματι πρωτοποριακό και δημοκρατικό θεσμό. Μια τέτοια Περιφέρεια θα πρέπει να λειτουργήσει: όχι, βέβαια, σαν Αρχή μικροπολιτικών συγκρούσεων, αλλά ως η κυψέλη δημιουργικής πολιτικής σύνθεσης των Δήμων της Περιφέρειας, όπου οι πολίτες οι ενεργοί μπορούν και πρέπει ν’ ασκούν και ν’ ασκούνται στην πολιτική πράξη, που θ’ ακτινοβολήσει στον πλατύτερο χώρο της δημόσιας ζωής και που σίγουρα θα επηρεάζει την κεντρική πολιτική σκηνή. Ακόμα δεν έχουν σαφώς ορισθεί οι πόροι της Αυτοδιοίκησης (Δήμοι- Περιφέρεια). Ένας Δήμος ή μια Περιφέρεια στερημένος από οικονομική αυτοτέλεια  πραγματική, χάνει και κάθε του ανεξαρτησία απέναντι στο Κράτος και στους Πολιτικούς της κεντρικής σκηνής. Κρέμεται απ’ την κρατική ελεημοσύνη και, επομένως, βρίσκεται στο έλεος κάθε κυβερνητικής αυθαιρεσίας και δημαρχιακής ατασθαλίας…. Πώς ένας Δήμος επαίτης θα μπορεί ν’ αντισταθεί σε οποιαδήποτε ετσιθελική επέμβαση «άνωθεν» αφού θα είναι ικέτης του δημοσίου ταμείου; Γιατί δεν καθιερώνεται εκείνο το 60-40 στα έσοδα όπως έχουν πολλά Ευρωπαϊκά  Κράτη για να μπορεί κάθε Δήμος ή κάθε Περιφέρεια να προϋπολογίζει και να εκτελεί δίχως τις μέχρι τώρα «λαμογιές»; Πολύς λόγος τελευταία για Αυτό-διοίκηση. Στο όνομα του «Καποδίστρια», προπαγανδίστηκε έντονα. Μόνο που όπως αποκαλύφθηκε πριν ακόμα κλείσει 10 χρόνια η εφαρμογή του, οι άρχοντες του Δήμου και των Κοινοτήτων απεδείχθησαν… πρωταθλητές της διαφθοράς… Όποιος ρίξει μια ματιά στα ΧΡΕΗ της Αυτοδιοίκησης θα φρίξει… Κάποιοι μάλιστα θέλουν να συνεχίσουν το «πάρτυ» βάζοντας ξανά υποψηφιότητα… O tempora… O mores. Μια ματιά στο Β΄ Ολυνθιακό (340) του Δημοσθένη ίσως φρονιμέψει τον αδιάφορο πολίτη: «Ου γαρ έστιν, ουκ έστιν αδικούντα κ’απιορκούντα αλλά τα τοιαύτα εις μεν άπαξ και βραχύν χρόνον αντέχει,  και σφοδρά γ’ ήνθησ’ επί τοις ελπίσιν, αν τύχη, τω χρόνω δε φωράται και περί αυτά καταρρεί» (Δεν είναι ποτέ δυνατόν, όποιος αδικεί και επιορκεί και ψεύδεται να αποκτήσει μιαν ασφαλή δύναμην. Για μια φορά και για λίγο διάστημα μια τέτοια δύναμη υποφέρεται, αν μάλιστα η τύχη βοηθήσει, γεννώνται ελπίδες, ευδοκιμεί. Αλλά με την πάροδο του χρόνου, όλα ξεσκεπάζονται και καταρρέουν γύρω του). Στο όνομα του «Καλλικράτη» παρά τον θόρυβο από πλευράς του οικείου Υπουργείου φαίνεται να καταντάει ο όρος «Αυτό-διοίκηση» όρος κενός. Ακόμη δεν έχει σαφώς προσδιοριστεί η ικανότητα αυτοπροστασίας του παρά τις φιλότιμες προσπάθειες κάποιων προικισμένων Υποψηφίων Περιφερειαρχών. Ποιος δεν είδε την καινούργια «μέθοδο» που δοκιμάσθηκε φέτος; Κομματικοί  κομισάριοι στάλθηκαν και περιόδευσαν την «εκτός Αθηνών» δύστυχη χώρα, οι οποίοι έκριναν με νεοφανή κριτήρια «ποιος πρέπει να είναι υποψήφιος Δήμαρχος ή Αντιπεριφερειάρχης..». Μια «αμερικάνικη νοοτροπία» για φτύσιμο… που θα φαλκιδεύσει και τις ερχόμενες εκλογές… Χαρακτηριστικό είναι ότι κάποιοι άκουσαν τα ονόματα τους ως υποψηφίων από τα ΜΜΕ ή τα διάβασαν  (ηλεκτρονική ηλιθιότητα ή «διακυβέρνηση») στο διαδίκτυο ή όπως το λένε οι ολιγογράμματοι και ανελλήνιστοι «ίντερνετ». Έδειξαν οι «τυχάρπαστοι» πολιτικοί ότι υποτιμούν βάναυσα και το ρόλο των πολιτών και τον από αρχαιότητος πάγιο στόχο της ορθής λειτουργίας του Δήμου-Πόλεως. Τελευταία οι κάτοικοι αυτής της χώρας βλέποντας στο χάλι που περιήλθε η Πατρίδα επαναλαμβάνουν με άφατη μελαγχολία το Πλατωνικό «Εσχάτως ουδένα ημείς ίσμεν άνδρα αγαθόν γεγονότα τα πολιτικά εν τήδε τη πόλει» (Γοργίας 517Α) (Τελευταία εμείς δεν γνωρίζουμε κανέναν που να στέκεται άξιος πολιτικός σ’ αυτήν την Πολιτεία). Για να συμπληρώσει με περισσή περιφρόνηση ο Ξενοφώντας «ου τίνες αν οι προστάται ώσι τοιούτοι  και υπ’ αυτούς ως επί το πολύ γίγνονται « (Κύρου Παιδεία Η, 5) (Όποιοι είναι οι αρχηγοί, τέτοιοι συνήθως γίνονται και οι υπήκοοι τους). Όχι βέβαια οι πολίτες… Και μια επισήμανση για τους πολίτες. Συνηθίζεται στις εκλογές για την Αυτοδιοίκηση (Δήμο-Περιφέρεια) να ψηφίζουν οι πολίτες, βάζοντας στην άκρη το σοβαρόν της εκλογής, «συγγενείς και φίλους». Κατά «τύχη» δηλαδή. Πως μπορούν να ξεχνούν εκείνο που λένε οι «δισσοί Λόγοι». «Εν τι γαρ εν ταις πόλεσι μισόδαμοι άνθρωποι ων αι και τύχη ο κύαμος απολούντι τον δάμον (Fragmente 90, 7, Χ) (Υπάρχουν στις πολιτείες άνθρωποι μισόδημοι (αντιδημοκρατικοί) που αν τους ευνοήσει η τύχη της ψήφου, προκαλούν τον όλεθρο του δήμου και του λαού). Που θα πει ότι αν το «πρωτοκύτταρο» της Δημοκρατίας έχει σάπιους άρχοντες, τότε  όλη η Δημοκρατία ναρκοθετείται. Δεν είναι δυνατό ν’ αντιμετωπίζει ο πολίτης αδιάφορα την τύχη του Δήμου με μιαν εκλογή αδιάφορη. Αν θέλουμε αυτή τη φορά να νικήσει η Αυτοδιοίκηση είναι αναγκαίο πριν της εκλογής να γίνει σωστή επιλογή προσώπων και προγραμμάτων. Χρειάζεται να δει τις εκλογές ο  πολίτης ως κορυφαία έκφραση Ιδεολογίας και Πολιτικών αρχών. «Χρη των δάμον αυτόν ορώντα αιρείσθαι πάντας τους εννως αυτώ». (Πρέπει ο Δήμος- ο Λαός- αφού παρατηρήσει σωστά-προσεκτικά- να διαλέξει εκείνους που είναι πραγματικά φίλοι του. (Δισσοί Λόγοι D-K 907, VI) Ίσως τότε υπάρξει κάποια σοβαρή ελπίδα για Αυτό-διοίκηση…!!!

ΕΡΕΥΝΑ .