Αντί για ένα οποιοδήποτε άλλο γραπτό, για το καλό του μήνα επιλέξαμε μια μικρή ανέκδοτη ιστορία βγαλμένη από το λαό για το λαό. Καλό μήνα
Στο μαντρί του Μήτρου με τη γελάδα τη «μαρούσιου»
Στο μαντρί ο Μήτρος προσπαθεί να αρμέξει τη γελάδα του, η οποία του κάνει νούμερα κλοτσώντας την καρδάρα . Μια γαλακτερή και όμορφη γελάδα που ο Μήτρος την θαύμαζε για το πολύ γάλα και την έλεγε «μαρούσιου». Έτσι ξανάρχισε το άρμεγμα και η «μαρούσιου» κλώτσησε την καρδάρα με το πόδι.
Πιάνει σχοινί ο Μήτρος, της το δένει το ποδάρι, βάζει την καρδάρα κάτω απ’ τα μαστάρια της και άρχισε να την αρμέγει. Μια άλλη κλωτσιά με το άλλο πόδι ξανά αναποδογύρισε την καρδάρα και ο Μήτρος θυμωμένος το δένει κι αυτό. Έτσι ήσυχος πια άρχισε να την αρμέγει σφυρίζοντας ένα σκοπό μέχρι που μια στιγμή η γελάδα άφησε ένα παρατεταμένο «μουυ!» Αστραπιαία κούνησε την ουρά της αναποδογυρίζοντας την καρδάρα και πασαλείβοντας το Μήτρο με γάλα γύρισε το κεφάλι πίσω της και του Μήτρου του φάνηκε πως τον κοροϊδεύει.
Πιάνει και αυτός μια κακομούτσουνη καρέκλα, ανεβαίνει πάνω της έχοντας την ουρά της «μαρούσιους» μπροστά του, λύνει το λουρί του πανταλονιού του, δένει την ουρά της στο λουρί του και τη δένει στο ματέρι της στάνης.
Δεν πρόλαβε να κατεβεί από την καρέκλα όταν την ίδια στιγμή ακούστηκε το σούρσιμο στην πεταβρόπορτα. Την ίδια στιγμή πέφτει και το παντελόνι του Μήτρου κι όπως το φως του ήλιου χύθηκε στο μαντρί φάνηκε η Δέσπω.
Με γουρλωμένα μάτια βλέπει το Μήτρο ανεβασμένο στην καρέκλα με το πανταλόνι κατεβασμένο, με τα πόδια της γελάδας δεμένα και την ουρά της δεμένη στο ματέρι έβαλε έξαλλη τις φωνές. Μάταια ο Μήτρος προσπάθησε να εξηγήσει στη Δέσπω τι είχε συμβεί και η Δέσπω μην αντέχοντας στη ντροπή τον καπάκωσε με την καρδάρα.
Λίγες στιγμές μετά, ο Μήτρος καθαρίζονταν όσο μπορούσε, η Δέσπω είχε πάρει τον οφθαλμό της και η «μαρούσιου», ελευθερωμένη πια άφηνε τα παρατεταμένα της «μουυυ!»
Στο μαντρί του Μήτρου με τη γελάδα τη «μαρούσιου»
Στο μαντρί ο Μήτρος προσπαθεί να αρμέξει τη γελάδα του, η οποία του κάνει νούμερα κλοτσώντας την καρδάρα . Μια γαλακτερή και όμορφη γελάδα που ο Μήτρος την θαύμαζε για το πολύ γάλα και την έλεγε «μαρούσιου». Έτσι ξανάρχισε το άρμεγμα και η «μαρούσιου» κλώτσησε την καρδάρα με το πόδι.
Πιάνει σχοινί ο Μήτρος, της το δένει το ποδάρι, βάζει την καρδάρα κάτω απ’ τα μαστάρια της και άρχισε να την αρμέγει. Μια άλλη κλωτσιά με το άλλο πόδι ξανά αναποδογύρισε την καρδάρα και ο Μήτρος θυμωμένος το δένει κι αυτό. Έτσι ήσυχος πια άρχισε να την αρμέγει σφυρίζοντας ένα σκοπό μέχρι που μια στιγμή η γελάδα άφησε ένα παρατεταμένο «μουυ!» Αστραπιαία κούνησε την ουρά της αναποδογυρίζοντας την καρδάρα και πασαλείβοντας το Μήτρο με γάλα γύρισε το κεφάλι πίσω της και του Μήτρου του φάνηκε πως τον κοροϊδεύει.
Πιάνει και αυτός μια κακομούτσουνη καρέκλα, ανεβαίνει πάνω της έχοντας την ουρά της «μαρούσιους» μπροστά του, λύνει το λουρί του πανταλονιού του, δένει την ουρά της στο λουρί του και τη δένει στο ματέρι της στάνης.
Δεν πρόλαβε να κατεβεί από την καρέκλα όταν την ίδια στιγμή ακούστηκε το σούρσιμο στην πεταβρόπορτα. Την ίδια στιγμή πέφτει και το παντελόνι του Μήτρου κι όπως το φως του ήλιου χύθηκε στο μαντρί φάνηκε η Δέσπω.
Με γουρλωμένα μάτια βλέπει το Μήτρο ανεβασμένο στην καρέκλα με το πανταλόνι κατεβασμένο, με τα πόδια της γελάδας δεμένα και την ουρά της δεμένη στο ματέρι έβαλε έξαλλη τις φωνές. Μάταια ο Μήτρος προσπάθησε να εξηγήσει στη Δέσπω τι είχε συμβεί και η Δέσπω μην αντέχοντας στη ντροπή τον καπάκωσε με την καρδάρα.
Λίγες στιγμές μετά, ο Μήτρος καθαρίζονταν όσο μπορούσε, η Δέσπω είχε πάρει τον οφθαλμό της και η «μαρούσιου», ελευθερωμένη πια άφηνε τα παρατεταμένα της «μουυυ!»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου