Αποτελεί κοινό µυστικό µεταξύ των ποτοποιών η διαπίστωση ότι στη διάρκεια της τελευταίας εικοσαετίας το εµφιαλωµένο τσίπουρο είναι το πιο δυναµικό αλκοολούχο προϊόν της ελληνικής αγοράς, γράφει το «Βήμα» σε σχετικό αφιέρωμα.
Χρόνο µε τον χρόνο η ανάπτυξή του «έτρεχε» µε διψήφιο ποσοστό και αρκετές χρονιές ήταν πάνω από το 25%.
Το ούζο βρήκε έναν ισχυρό ανταγωνιστή. Και όταν οι µεγάλες εταιρείες διανοµών το τοποθέτησαν στο χαρτοφυλάκιό τους, αποκτώντας πλέον το προϊόν πανελλαδική διανοµή, η υπεροχή του επιβεβαιώθηκε. Η δυναµική του εµφιαλωµένου τσίπουρου διαπιστώθηκε κυρίως στη διάρκεια του 2010, όταν ήταν το µοναδικό αλκοολούχο ποτό που παρουσίασε άνοδο και µάλιστα της τάξεως του 15% – η πτώση των άλλων αλκοολούχων ήταν πάνω από 20%. Αλλά και εφέτος παρά τις αυξήσεις του ειδικού φόρου κατανάλωσης και του ΦΠΑ η κατανάλωση του εµφιαλωµένου τσίπουρου συνεχίζει να αυξάνεται µε ρυθµούς της τάξεως του 15% - 20%. Αν και τα πράγµατα είναι ίσως πιο περίπλοκα. Η οικονοµική κρίση διαµορφώνει νέα καταναλωτικά πρότυπα. Στην προκειµένη περίπτωση είναι εµφανής η στροφή των καταναλωτών σε φθηνά αλκοολούχα ποτά – όπως στο κρασί και στην µπίρα.
Από την άλλη πλευρά το εµφιαλωµένο τσίπουρο όλα αυτά τα χρόνια αναπτυσσόταν και συνεχίζει να αναπτύσσεται κυρίως εις βάρος τού χύµα προϊόντος – το οποίο είναι κατά τεκµήριον και στις περισσότερες περιπτώσεις αµφίβολης ποιότητας προϊόν.
Η στροφή λοιπόν της κατανάλωσης στα φθηνά αλκοολούχα ποτά αποτελεί έναν εν δυνάµει κίνδυνο για το εµφιαλωµένο τσίπουρο. Αξίζει µάλιστα να σηµειωθεί ότι περίπου το 60% της συνολικής κατανάλωσης τσίπουρου είναι το χύµα. Πιο αναλυτικά, οι πωλήσεις του εµφιαλωµένου τσίπουρου στην ελληνική αγορά από 33 εκατ. ευρώ που ήταν στη διάρκεια του 2006 ανήλθε στα 53,1 εκατ. ευρώ το 2009 και το 2010 πλησίασε τα 60εκατ. ευρώ.
Στο ίδιο διάστηµα η πορεία του ούζου κινήθηκε αντίστροφα, από 63 εκατ. ευρώ που ήταν το 2006 έπεσε στα 59,2 εκατ. ευρώ το 2009 και πέρυσι οι πωλήσεις του στην Ελλάδα κινήθηκαν σε επίπεδα χαµηλότερα των 50 εκατ. ευρώ.
Εκτιµάται ότι το µερίδιο του εµφιαλωµένου τσίπουρου ως προς τον όγκο της συνολικής κατανάλωσης αλκοολούχων ποτών υπερβαίνει το 12% και ως προς την αξία το 10%.
Η τάση µεταξύ των δύο παραδοσιακών αλκοολούχων ποτών φαίνεται να έχει αλλάξει,αλλά η εξαγωγική δυναµική του ούζου παραµένει ισχυρή, και αυτό αποτελεί και το συγκριτικό του πλεονέκτηµα έναντι του τσίπουρου.e-enimerosi .
Το ούζο βρήκε έναν ισχυρό ανταγωνιστή. Και όταν οι µεγάλες εταιρείες διανοµών το τοποθέτησαν στο χαρτοφυλάκιό τους, αποκτώντας πλέον το προϊόν πανελλαδική διανοµή, η υπεροχή του επιβεβαιώθηκε. Η δυναµική του εµφιαλωµένου τσίπουρου διαπιστώθηκε κυρίως στη διάρκεια του 2010, όταν ήταν το µοναδικό αλκοολούχο ποτό που παρουσίασε άνοδο και µάλιστα της τάξεως του 15% – η πτώση των άλλων αλκοολούχων ήταν πάνω από 20%.
Από την άλλη πλευρά το εµφιαλωµένο τσίπουρο όλα αυτά τα χρόνια αναπτυσσόταν και συνεχίζει να αναπτύσσεται κυρίως εις βάρος τού χύµα προϊόντος – το οποίο είναι κατά τεκµήριον και στις περισσότερες περιπτώσεις αµφίβολης ποιότητας προϊόν.
Η στροφή λοιπόν της κατανάλωσης στα φθηνά αλκοολούχα ποτά αποτελεί έναν εν δυνάµει κίνδυνο για το εµφιαλωµένο τσίπουρο. Αξίζει µάλιστα να σηµειωθεί ότι περίπου το 60% της συνολικής κατανάλωσης τσίπουρου είναι το χύµα.
Στο ίδιο διάστηµα η πορεία του ούζου κινήθηκε αντίστροφα, από 63 εκατ. ευρώ που ήταν το 2006 έπεσε στα 59,2 εκατ. ευρώ το 2009 και πέρυσι οι πωλήσεις του στην Ελλάδα κινήθηκαν σε επίπεδα χαµηλότερα των 50 εκατ. ευρώ.
Εκτιµάται ότι το µερίδιο του εµφιαλωµένου τσίπουρου ως προς τον όγκο της συνολικής κατανάλωσης αλκοολούχων ποτών υπερβαίνει το 12% και ως προς την αξία το 10%.
Η τάση µεταξύ των δύο παραδοσιακών αλκοολούχων ποτών φαίνεται να έχει αλλάξει,αλλά η εξαγωγική δυναµική του ούζου παραµένει ισχυρή, και αυτό αποτελεί και το συγκριτικό του πλεονέκτηµα έναντι του τσίπουρου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου